Afzien en genieten

Haii,

Hier weer een berichtje. Ik heb geen idee meer van dagen, dus ik vertel het wel in volgorde maar welke dag het was??

Na het vorige berichtje heb ik met een paar van de groep paardgereden. Het waren geen Sammetjes, maar ze waren wel dapper! Door rivieren, over supersteile paden vol met stenen, etc. Was leuk. Wen, ik heb niet het idee dat het idiale eventingpaarden zijn; ze zijn wel handig in het terrein maar aan het gangwerk valt wel het een en ander aan te merken, en ze hebben het uiterlijk ook niet echt mee. Dan kun je nog beter met Sam een dressuurproef in, haha. We hebben geraft en dat was ook heel cool. Het water was ijskoud, en guess wie er voor in de boot zat en al het water over zich heen kreeg... Juist.

We zijn naar Chimorazo geweest, een vulkaan van 6315 meter (dacht ik). We zagen hem van verre. Wat een ding zeg.
We reden nar 4800 en zouden vanaf daar naar 5000 meter lopen/klimmen. Boy, wat was het heftig. Lize, het was uit de skilift vallen en naar boven klimmen in LaGrave in het kwadraat. Wen, dit was niet voor pussy´s in het kwadraat!!!
Toen we aankwamen op 4800 m gebeurde er iets raars. Ik moest ineens vechten tegen de slaap. Ik kon mijn ogen niet open houden. Heel bizar. Dit is dus een kenmerk van hoogteziekte. Stoppen, en wel nu. Maar dat wilde ik natuurlijk niet. Ik moest en zou naar 5000 gaan, want hey, we zijn er nu toch!! Het was zwaar, echt ontzettend zwaar. Over die 200 meter naar boven heb ik een uur en 3 kwartier gedaan. Het kon gewoon niet sneller. Zodra je 3 stappen had gezet moest je 3 minuten bijkomen. Dit kwam door de ijle lucht, gruwelijk zuurstoftekort. Mijn hartslag was 160, terwijl ik normaal 72 heb!!!
Ik heb het gehaald, maar vraag niet hoe. Het was als keihard rennen terwijl je 40 graden koorts hebt. Maar goed, eenmaal boven wachtte een prachtig uitzicht. We zagen gletsjers en sneeuw. Echt waanzinnig mooi. Na foto´s en een kop thee in het hutje daar weer naar beneden gegaan. Dat ging een stuk makkelijker dan naar boven! Nu deed ik er een kwartier over! Op 4800 aten we soep en daarna wachtte ons iets heel cools; we gingen op mountainbikes naar beneden! Dat was echt heel vet. Keihard van de vulkaan af. Na een tijdje ging het over op verharde weg, dat ging helemaal super hard. Er stonden bordjes langs de kant van de weg dat je niet harder mocht dan 50 km/uur, maar ik wed dat we harder gingen.
De rit was prachtig.Door dorpjes waar aan de reactie van de locals weinig toeristen komen. Super, echt genieten!

We hadden 50 km gefietst. Naja, naar beneden gereden op de mountainbike, want echt bijtrappen hoefde niet!
We kwamen aan in Riobamba waar we 1 nacht bleven. Daarna zijn we op de trein gegaan. Op, letterlijk, we zaten op het dak! We reden door naar Ingapirca. We hebben daar de ruines van de Caniaris (oudste bewoners van Ecuador) en de Inca´s bezocht. Was cool. Nu zijn we in Cuenca. Vanochtend hebben we gezien hoe panamahoeden worden gemaakt, en hebben we natuurlijk zelf ook nog gekocht. Verder hebben we vandaag 2 kathedralen bezocht en rondgelopen in het stadje. Heel relaxt.

Morgen naar Guayaquil, waar we afscheid nemen van de groep. Zij gaan naar huis, wij gaan nog een week naar Porto Lopez aan de kust. Lotty, nu gaat het gebeuren hoor!

Iedereen bedankt voor de reacties! Erg leuk!!!


Dikke kus, Floor