On Tour

Hoi allemaal,

Hoe is het met jullie? Hier nog alles goed. Ik schrijf dit verhaal niet direct op mijn site, maar zit nu in de auto en mail naar mijn ouders met Bronwyn's pocketmail, die dit op mijn site zetten.
We hebben vandaag een lange reis, maar liefst 10 uur! Dus heb ik alle tijd om jullie op de hoogte te stellen van mijn belevenissen.

Zondag 6 augustus is mijn tour van TrekAmerica gestart. We zijn van vertrekpunt Miami naar Key West gereden, de meest zuidelijke eiland van de Keys, onder Florida. Dit is tevens het meest zuidelijke punt van de VS, en maar 140 km vanaf Cuba, in de carribien. Hier was de Malibu/Bacardi sfeer ook duidelijk aanwezig!
Maandag zijn we naar het strand gegaan en daarna was het tijd om te gaan snorkelen. We zijn met een boot 10 km de zee in gevaren en daar hebben we gesnorkeld. In het begin was het erg onwennig, maar het was heel mooi, ik heb koraal gezien en mooie vissen.

Onze groep bestaat uit 9 mensen plus Braden, de gids. We reizen met een "bus", en slapen meestal in tenten, op 4 nachten na: 2 in een hotel en 2 in een stacaravan. We hebben 2 mensen uit Australie, 4 uit Engeland, 1 uit Schotland, 1 uit Italie en ik dus. Bronwyn uit Australie kende ik al van kamp. Ik kan het met iedereen goed vinden. We moeten iedere avond zelf koken.

Dinsdag een lange dag in de bus op weg naar Orlando, waar we woensdag Disney World bezocht hebben! Disney World is de meest bezochte plek op aarde, met jaarlijks 40 miljoen bezoekers.

Donderdag zijn we op weg gegaan naar Panama City. Onderweg horen we over de terroristische plannen, daar is iedereen, en zeker de Engelsen, wel even stil van.
Aangekomen in PC hebben we vlug de tenten opgezet (mijn kampeer-ervaring komt hier goed van pas; de tent van Bron en mij staat binnen 15 minuten, terwijl de anderen met de handleiding in de aanslag er 3 kwartier over doen!) en naar de zee gegaan, het is hier ontzettend warm. Op het strand is het erg mooi. Ik wil jullie niet jaloers maken ;) maar dit is echt het mooiste strand wat ik ooit gezien heb, heel fijn wit zand, super heldere zee, niet verkeerd!
Vrijdag weer naar het strand gegaan en daarna een daarna een jetski tour gedaan. Pfff ik heb er nog spierpijn van! Maar het was ontzettend leuk om een keer gedaan te hebben.
Zaterdag hebben we Panama City verlaten en zijn we op weg gegaan naar New Orleans. Als we onderweg stoppen voor een lunchpauze, zegt Braden (gids) dat hij ons het een en ander moet vertellen over New Orleans om ons voor te bereiden op wat we kunnen verwachten. Zoals iedereen weet is daar bijna een jaar geleden (29 augustus) een verschrikkelijke orkaan geweest, en Braden verteld ons wat we wel en niet kunnen verwachten, wat we wel en niet kunnen doen, omdat het er erg gevaarlijk is. Hij verteld ons dat er vorig jaar een gids van TrekAmerica is vermoord... Fijn Braden, dacht ik toen, dat je deze informatie met ons deelt!! Ik voelde me meteen een stuk veiliger!
Als we dichtbij New Orleans komen wordt ons duidelijk wat Braden bedoelde, wat een grote zooi is het hier nog. De winkelplaatsen zijn totaal verwoest, daken zijn van de huizen, auto's liggen ondersteboven, en zo kan ik nog wel even doorgaan.
Eenmaal in New Orleans zien we 'huizen' wat ik eigenlijk geen huizen meer kan noemen. Braden heeft ons rondgereden en laten zien waar we absoluut niet mogen komen. Het is hier levensgevaarlijk. We hebben de stad vanuit de bus gezien, maar mogen maar een klein gedeelte te voet bezoeken. We kregen een kaartje met 'grenzen' erop aangegeven waar we binnenin moeten blijven. En 's avonds moeten we een taxi nemen, waar we ook zijn, ookal is het maar 1 blok van het hotel. Need I say more? Ik denk dat jullie wel een indruk hebben over hoe het is in NO. Zaterdagavond zijn we uit eten gegaan en daarna wat Jazz cafe's bezocht. Daarna nog naar wat clubs gegaan maar dat was niet erg eenvoudig want vaak checkte ze op ID's.
Na een korte nacht zijn Bron en ik vroeg opgestaan en naar het Vieux Carre gegaan, beter bekend als French Quarter. Na wat rond te hebben gelopen zijn we op zoek gegaan naar een internetcafe, maar we konden er geen vinden. Dus zijn we naar Cafe Du Monde gegaan, waar we beignets hebben gegeten. Zoals jullie misschien is opgevallen aan de namen, hebben de Fransen grote invloed gehad in New Orleans en omstreken.
Daarna terug gelopen naar het hotel (deze keer geen tenten) voor het volgende onderdeel van het programma : de Swamp tour. Ik kan niet goed uitleggen wat het is, ik denk dat de vertaling van swamp moeras is. We gingen in ieder geval met een bootje over een rivier, en later dus ook het moeras in, waar we aligators hebben gezien. Ze kwamen heel dichtbij, heeel gaaf om te zien, maar tegelijkertijd was ik ook wel een beetje bang! 1 was super gigantisch groot; hij was 15 foot, weet niet hoeveel dat in meters is, ,maar hij was gigantisch!
Na de swamptour hebben we snel wat gegeten en was het tijd voor de ghost-tour. Nadat Braden mij verzekerd had dat het echt niet eng is en dat het meer historie is, zijn we op weg gegaan. Het was inderdaad erg leuk en interessant.

Nu zitten we dus in de auto, en zijn we op weg naar Chattanooga, Georgia, waar we de nacht zullen doorbrengen en morgen weer op weg, naar West Viginia.

Ik hoop dat ik snel weer echt op internet kan en dat ik ook snel weer wat foto's kan sturen.

Doe voorzichtig daar!

Dikke kus, Floor xxx



'its good for body and mind to get out and see the world'