Happy New Year!!

Hallo allemaal,

Liesje, HARTELIJK GEFELICITEERD MET JE VERJAARDAG! Ik heb je geprobeerd te bellen maar je nam helaas niet op! Probeer straks nog wel xxxx

Zijn jullie de kerstdagen een beetje doorgekomen? Niet teveel gegeten? ;) Hier nog steeds alles prima. In de tussentijd hebben we hier niet echt veel meegemaakt. Het wordt nu wel tijd om eens aan de slag te gaan, Elise en ik beginnen ons een beetje te vervelen, hoe verwaand het ook klinkt als je hier zit. Het zou goed zijn als we én naar het ziekenhuis zouden gaan, én naar het schooltje, maar dat begint pas vanaf 10 januari. We voelen ons een beetje nutteloos zo. Maar ach, we vermaken ons wel hoor… ;)

Woensdag nadat we naar het internetcafé waren geweest zijn we naar huis gegaan en hebben we daar pannenkoeken gebakken. Piet, ik weet dat ik zo niet dunner wordt maar dit hadden we even nodig.
Daarna hebben we ons klaar gemaakt voor het afscheidsfeestje van Laura, zij is gister vertrokken naar Nederland. Ze vierde het bij Brightest Spot; het restaurantje vlak bij ons huis. Er waren wat mensen van het ziekenhuis, de Nederlandse studenten, wat begeleiders en vrienden van Laura. Heel gezellig. Bij Brightest staat de muziek altijd heel erg hard (hier in Ghana hoor je overal muziek, van 5 uur ’s ochtends tot 1 uur ’s nachts) en Doris, iemand die in het ziekenhuis werkt, was de hele tijd aan het dansen terwijl de rest gewoon aan tafel zat. Niemand die er van opkeek. Behalve de Nederlanders natuurlijk! Later, toen de hoofd-dokter (jawel, er zijn 2 dokters in het ziekenhuis en hij is de hoofd-dokter!) een speech hield, heel serieus, stond Doris ineens op en begon ze weer te dansen, haha, dat was zoooo grappig! Het boeide niemand iets, maar Elise en ik lagen helemaal in een deuk. Na afloop leerde Grace (zij werkt ook in het ziekenhuis) ons nog de Chickendance, het komt erop neer dat je bij deze dans met je armen moet doen alsof je een kip bent, en flink met je billen moet schudden. Ik zie mezelf niet echt zo staan dansen in Nederland maar voor hier was het wel grappig.
Donderdag zijn we met Laura en Gidean, haar vriend, naar Accra gegaan. We werden hier in Ada opgehaald door een chauffeur met een 4x4. Heel asociaal. Niet alleen zie je onderweg veel mensen kijken, ook bij de controle-plaatsen op het traject Ada-Accra waar alle auto’s moeten stoppen, mochten we gewoon doorrijden. Omdat er blanken in de auto zitten. Dit zijn de kleine dingen die soms wel een beetje moeilijk zijn. Wij zijn niet beter, of mooier. We willen gewoon in een land zíjn, meedoen met de gebruiken en een andere cultuur zien. Geen voorkeursbehandeling krijgen, maar dit schijnt niet echt mogelijk te zijn.
Eenmaal in Accra in het Art Center (toerstische plek waar alleen maar souvenirs te krijgen zijn) werden we behoorlijk gek. We wisten dat blank hier synoniem staat aan rijk, maar dat het zo erg was hadden we niet gedacht. We hebben wat souvenirs gekocht en zijn daarna snel weggegaan. Papa en mama, het is hier nog erger dan Silk Alley in Beijing. Kun je nagaan…
Daarna met de trotro weer naar huis. We blijven ons verbazen over de trotro’s. Wat er wel niet in/op/aan kan! Passen de geiten niet meer achterin? Dan zetten we ze toch gewoon op het dak??!!

Vrijdagochtend alle voorbereidingen getroffen voor het internet café (het is trouwens geen café, maar meer een container waarin 6 computers staan, met het langzaamste internet wat je ooit zal meemaken), verhaaltje getypt, foto’s op usb-stick, werkte het internet niet!! Balen… Dus… Maar weer naar Manet, het zwembad. Ook leuk, maar dan voel ik me zo nutteloos… We doen dan dus echt niets. Alhoewel, dit past wel bij het land. Het is hier echt: Rustig aan. Als ze zeggen: dat doe ik meteen; betekend dit: waarschijnlijk doe ik het deze week. Afgelopen dinsdag was mijn waaier weer eens stuk en dat is niet echt ideaal in deze hitte. Dus: Elektricien gebeld, en jawel, hij kwam binnen een uur. En dat met kerst. Hij zei: ik moet een onderdeel hebben, maar ik kom meteen terug. Nou, hij is pas gister langsgeweest, nadat ik hem 3 keer had gebeld!
Zaterdag zijn we met de andere 4 meiden naar Accra gegaan. Daar hebben we boodschappen gedaan die er in Ada niet te krijgen zijn en toen we thuis waren zijn we hier nog naar de markt gegaan. ’s Avonds een filmpje gekeken en om 8 uur naar bed. Ongelooflijk. We slapen hier echt veel. Van 8 tot 6, half 7 is geen uitzondering. Of het aan het land ligt of aan de malaria-tabletten weten we niet. Ook droom ik hier ontzettend veel, dit is wel een van de bekende bijwerkingen van Lariam.
Gister oud en nieuw gevierd met de andere meiden. Gezellig gegeten en om 12 uur voor de kerk... Daar was het te doen, niemand was thuis. Daarna zijn we naar CocoLoco gegaan, een club in Ada. Al is 'club' wel een ruim begrip hier, haha, maar het was wel erg leuk.

Oja, zijn mijn verhaaltjes té lang??? Ik vind ze persoonlijk zelf best lang maar ik heb ook echt ontzettend veel te vertellen :P Oja, foto’s uploaden lukt trouwens écht niet…

Ik wens jullie allemaal een heel fijn, gezond en gelukkig 2007.

Felix, hoe is het met je breuk-voor-mietjes? ;) Ik zei toch dat je niet moet gaan snowboarden!! ;) :P

Lize: Bedankt voor je verhaaltje. Ik vond het ook erg gezellig om je gister aan de telefoon te hebben. En we gaan zeker oud en nieuw nog een keer goed overdoen!

Judith; Sam is echt wel de knapste haha!! Moest wel erg lachen om je sms. Gaat het goed met rijden? Zeg tegen Sam dat ze lief is en dat de baas aan haar denkt.

Inge; sorry dat je gestalkt wordt door smsjes, maar ik heb ze echt maar 1 keer verstuurd! Fijn dat Antwerpen leuk was! Xxx

Carina, gaat het weer wat beter met je?

Hopelijk tot snel en bedankt voor alle mailtjes, smsjes, etc. Oja, ik kan geen krabbels op hyves lezen helaas...

Dikke kus, Floor